اثرات خشك شدن درياچه اروميه بر گردشگري روستايي(مورد مطالعه، روستاها و بنادر ساحلي اروميه)
منابع آبی اعم از دریاها، دریاچه ها، رودخانه ها، آبشارها و تالاب ها از جمله مقاصد اصلی گردشگری در جهان است. اين مقاله به تحليل اثرات خشک شدن آب دریاچه ارومیه بر جاذبه های گردشگری و صنعت گردشگری در منطقه مي پردازد. تحقیق حاضر از نوع توصیفی –تحلیلی و به لحاظ هدف کاربردی است. براي جمع آوري اطلاعات از روشهای اسنادی و میدانی( پرسشنامه، مصاحبه و مشاهده) استفاده شده است. جامعه آماری تحقیق مردم محلی، گردشگران و کارشناسان را شامل میشود. تعداد 220 نفر به عنوان نمونه از مردم محلی، 40 نفر از گردشگران و 15 نفر از کارشناسان در این تحقیق مورد سوال قرار گرفتند. یافته های تحقیق نشان می دهد از نظر هر سه گروه آماری در اثر خشک شدن دریاچه ارومیه جاذبههای گردشگری دریاچه و سواحل آن زیان بسیاری دیدهاند. بهطوری که تعداد زیادی از جاذبهها از بین رفته و تعداد محدود باقی مانده نیز با شرایط بحرانی مواجه هستند. تسهیلات و امکانات ایجاد شده در سواحل دریاچه بلا استفاده مانده و هر روز در حال تخریب و نابودی هستند. تعداد گردشگران بهطور قابل ملاحظهای کاهش یافته و این امر نیز، سبب از بین رفتن مشاغل مرتبط با گردشگری، کاهش درآمد مردم محلی و همچنین پدیده مهاجرت شده است. با توجه به یافتههای تحقیق بهترین و تنها راه مقابله با مسائل و مشکلات بهوجود آمده، حل بحران کم آبی دریاچه ارومیه و احیای دریاچه که یکی از مقاصد اصلی گردشگری منطقه است تا صنعت گردشگری بتواند جان تازهای بیابد و منجر به توسعه منطقه در همه ابعاد شود.
سیاوش ایمنی قشلاق ( دانشکده علوم گردشگری، دانشگاه علم و فرهنگ )
جعفر آهنگران ( دانشکده علوم گردشگری دانشگاه علم و فرهنگ )
سودابه مریدی ( دانش آموخته کارشناسی ارشد، دانشکده علوم گردشگری دانشگاه علم و فرهنگ )